Ten huize van...


Na een maand maart waarin de regen met bakken uit de hemel kwam vallen leek ons de tijd rijp om nog eens een liefhebber te vereren met een bezoek.

't Was schoon weer dus die kans mochten we niet laten liggen.

Deze keer zijn we bij Gerrit Kerckhove langs geweest. Gepensioneerd leraar en voor velen geen onbekende daar "de gerrit" toch al een hele tijd actief is in de vogelliefhebberij.

De meesten zullen hem wel al eens tegengekomen zijn op onze maandelijkse beurs in Emelgem, maar mij is hij vooral bekend door het vele werk dat hij op het Parkietenforum verricht. Gerrit is daar een beetje het manusje van alles. Komt ervan als je natuurlijk wat overweg kunt met PC en aanverwanten. 't Kan raar lopen, waarschijnlijk nooit gedacht dat ie na zich te hebben geregistreerd, het tot de P.R moderator van het ondertussen toch wel bekende parkietenforum zou schoppen.

Eerst kweker van rechtbekken maar daarna door een akkefietje ( lees gaten... de Europese cultuurvogels verdwenen als sneeuw voor de zon) met de oude volière, de grote stap naar de kromsnavels gewaagd. Blijkbaar met succes want na vele jaren kweekt Gerrit nog altijd parkieten. Vreemd als je er bij denkt dat Gerrit ooit zebravinken kweekte en daar nog eens actief bestuurslid was van een Zebravinken club.

Na het euvel met zijn oude volière werd meteen maar besloten om i.p.v. ze te herstellen een nieuwe te bouwen. Die nieuwe volière, dat zijn er ondertussen een stuk of 3 geworden.

Gerrit kweekt o.a. met kakariki, roodruggen, enkele koppels roseicolli, halsbanden maar vooral zijn Rosella soorten waarvan hij toch wel enkele prachtkoppels in zijn bestand heeft.

De foto's spreken voor zich.

Gerrit kan niet alleen goed overweg met muis en p.c. , maar hamer, zaag en knijptang zijn hem ook niet vreemd . Een stille getuige daarvan is zijn toch wel mooie zelf vervaardigde volière in vluchten verdeeld. Daar hij beperkt was in ruimte moest het idee om een verzorgingsgang in te passen aan de kant geschoven geworden. Wat Gerrit op het lumineuze idee bracht om schuifdeuren te gaan gebruiken om van de ene vlucht naar de andere te stappen. Wat natuurlijk het nadeel heeft dat je om in de achterste vlucht te komen door alle vluchten heen moet. Maar daar had hij ook een oplossing voor. Hij hoeft niet per sé elke dag doorheen alle vluchten te lopen. Hij maakt immers gebruik van voederluiken aan de voorzijde van de volière.

Nog maar eens wordt bevestigd dat "vogelpieten" handige inventieve Harry's zijn... Het gezegde "wat je zelf doet doe je meestal beter " lijkt ook hier te kloppen.


Terwijl we daar toch waren hebben we ook ne keer gedag gezegd aan de buurman .

Gerrit senior(Richard) woont naast de deur. Een kranige tachtiger die zich ook nog met de beestjes bezighoudt. Daar zagen we toch ook 2 prachtige stellen parkieten zitten.,

Een koppelke prachtrosellas en een koppel pennanten, die Richard nog met veel liefde vertroetelt. Blijkbaar zit het vogelvirus ook bij Gerrit in de genen. Dat virus tracht hij nu ook aan zijn kleinzoon door te geven want hij heeft er al een grasparkiet voor gekocht.

Moeder lief is er blijkbaar ook al door gebeten. Gerrit wist te vertellen dat hij op aanraden van de vrouw nog wel een volièrke mocht bij bouwen. Ze hebben nog een vergeten plekske in de tuin die aan de voorwaarden voldoet.

Ondertussen is hij bij het moment van schrijven al aan de uitbreiding begonnen.

Men moet het ijzer smeden terwijl het heet is nietwaar. Ze zou maar eens van gedacht moeten veranderen. Dat mag een vogelliefhebber niet laten gebeuren.

Vogelliefhebber met een grote" V" dat is Gerrit wel. Met deze woorden en een heerlijk bak koffie nemen we afscheid.

Met dank aan Gerrit, zijn madam en de Richard

Tot nog eens.

foto's genomen door Koen VDK, interview Stefaan Hoste voor maandblad Parkietenfederatie

© 2008 parkietensite van Gerrit. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin